فرق آرتروز و آرتریت چیست؟

اگرچه  آرتروز و آرتریت دو بیماری مرتبط با مفاصل هستند ولی در پاسخ به سوال فرق آرتروز و آرتریت چیست؟ باید گفت که در واقعیت این ها دو تا بیماری متفاوت هستند. در ادامه توضیح می‌دهیم:

آرتروز (Osteoarthritis):

آرتروز یا دردهای مفصلی مرتبط با سن، یک بیماری مزمن و التهابی است که در آن بافت‌های مفصل تخریب می‌شوند. این بیماری پیشرفتی است و معمولاً با تغییرات سنی در مفاصل و آسیب به غضروف مربوطه همراه است. در آرتروز، غضروف مفصل که وسیله پوشش و تسکین فشار مفاصل است، تخریب می‌شود و علائمی مانند درد، سفتی و سفتی مفاصل، محدودیت در حرکت و التهاب مفاصل را ایجاد می‌کند.

آرتریت (Arthritis):

آرتریت به طور کلی به التهاب مفاصل اطلاق می‌شود. این عبارت به گروهی از بیماری‌ها اشاره دارد که می‌تواند علت التهاب و آسیب به مفاصل باشد. آرتریت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند عفونت، بیماری های التهابی خودایمنی مانند التهاب مفاصل روماتوئید، جوانان، آرتریت مولتیفوکال و غیره باشد. آرتریت معمولاً با درد، التهاب، سفتی و محدودیت در حرکت مفاصل همراه است.

علائم آرتروز و آرتریت

علائم آرتروز و آرتریت ممکن است بسته به نوع بیماری و مفصل‌هایی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، متفاوت باشند. اما در کل، برخی از علائم مشترکی که می‌تواند در هر دو بیماری مشاهده شود عبارتند از:

درد:

 درد مفاصل، یک علامت شایع در آرتروز و آرتریت است. این درد ممکن است به صورت مزمن و مداوم یا در بازه‌های معین زمانی رخ دهد. در آرتروز، درد معمولاً در ساعت‌های اولیه صبح و پس از فعالیت‌های فیزیکی شدید بیشتر است.

سفتی و محدودیت حرکت:

 در هر دو بیماری، سفتی و محدودیت در حرکت مفاصل ممکن است رخ دهد. این مشکلات می‌توانند تحت تأثیر التهاب، تخریب غضروف و تغییرات استخوانی مفصلی باشند.

التهاب و تورم:

 در آرتروز و برخی از انواع آرتریت‌ها، التهاب و تورم مفصل‌ها مشاهده می‌شود. مفصل ممکن است بطور قرمز، گرم و آبکی باشد.

صدای خراشیدن یا ترکیدن:

 در برخی از موارد آرتروز، ممکن است در حین حرکت مفصل، صداهای خراشیدن یا ترکیدن شنیده شود. این صداها ممکن است ناشی از تماس غیرمستقیم بین استخوان‌ها یا تغییرات در غضروف باشد.

ضعف عضلات اطراف مفصل:

در برخی موارد، ضعف عضلات اطراف مفصل ممکن است رخ دهد. این مشکل می‌تواند به علت درد و سفتی مفاصل، کاهش فعالیت و تحرک و همچنین تخریب غضروف باشد.

عواملی که از ایجاد آرتروز و آرتریت جلوگیری می‌کنند؟

اصولاً، آرتروز و آرتریت بیماری‌هایی هستند که نمی‌توان به طور کامل از ایجاد آنها جلوگیری کرد. با این حال، برخی اقدامات و عوامل می‌توانند خطر ابتلا یا پیشرفت بیماری‌های مفصلی را کاهش دهند. در زیر عواملی که می‌توانند به جلوگیری از آرتروز و آرتریت کمک کنند آمده است:

سبک زندگی سالم:

 رعایت سبک زندگی سالم با تغذیه متعادل، وزن سالم، فعالیت بدنی منظم و کاهش استفاده از مواد مخدر و الکل می‌تواند به حفظ سلامتی مفاصل کمک کند.

فعالیت بدنی مناسب:

 انجام تمرینات مناسب برای استحکام عضلات و حرکت مفاصل می‌تواند به جلوگیری از ضعف عضلات، افزایش انعطافپذیری و کاهش ریسک آرتروز و آرتریت کمک کند. البته، توصیه می‌شود قبل از شروع هر برنامه تمرینی با پزشک یا متخصص فیزیوتراپی مشورت کنید.

جلوگیری از آسیب:

استفاده از تکنیک‌ها و اقداماتی برای جلوگیری از آسیب به مفاصل، مانند استفاده از وسایل حفاظتی در ورزش‌های خطرناک و اجتناب از حرکات نادرست یا تکراری، می‌تواند به حفظ سلامت مفاصل کمک کند.

مدیریت استرس:

 استرس مزمن می‌تواند تأثیر منفی بر سلامت مفاصل داشته باشد. بنابراین، استفاده از روش‌های مدیریت استرس مانند روش‌های آرامش بخشی، یوگا یا تمرینات تنفسی می‌تواند مفید باشد.

درمان صحیح بیماری‌های التهابی:

التهابی بودن آرتریت شاید بهترین پاسخ به سوال فرق آرتروز و آرتریت چیست؟ باشد. در صورت مبتلا شدن به بیماری‌های التهابی مفصلی مانند التهاب مفاصل روماتوئید، مهم است که درمان صحیح و به موقع را با رعایت دستورات پزشک انجام دهید. این می‌تواند به کاهش آسیب و پیشرفت بیماری کمک کند.

راهکار هایی جهت درمان آرتروز و آرتریت

درک و تشخیص  صحیح  این دو بیماری از همدیگر برای درمان آنها لازم و ضروری هست. پس فهمیدن اینکه فرق آرتروز و آرتریت چیست؟ نه تنها برای بیماران بلکه برای کادر درمانی هم اهمیت اساسی دارد.

درمان آرتروز و آرتریت بستگی به نوع بیماری، شدت آن، مفاصل مورد تأثیر و وضعیت عمومی بیمار دارد. درمان این بیماری‌ها معمولاً به صورت چندگانه و شامل مداخلات غیردارویی و دارویی است. در زیر راهکارهایی برای درمان آرتروز و آرتریت آمده است:

مداخلات غیردارویی:

فعالیت فیزیکی:

 انجام تمرینات منظم با راهنمایی متخصص فیزیوتراپیست به منظور استحکام عضلات و بهبود حرکت مفاصل می‌تواند مفید باشد. تمریناتی مانند آب درمانی، تمرینات ایروبیک، تمرینات استحکام و انعطاف‌پذیری می‌توانند به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل کمک کنند.

کنترل وزن:

 افزایش وزن می‌تواند بر بار مفصل‌ها وارد شده و عوارض آرتروز را تشدید کند. کاهش وزن در صورت لزوم به کاهش فشار بر مفاصل و بهبود علائم کمک می‌کند.

استفاده از وسایل حمایتی:

استفاده از وسایلی مانند نیمکت‌ها، عصاها، ارتوزها و سایر وسایل حمایتی می‌تواند در کاهش فشار بر مفاصل و بهبود تحرک و عملکرد مفصلی کمک کند.

فیزیوتراپی:

جلسات فیزیوتراپی با استفاده از تکنیک‌های مختلف مانند ماساژ، الکتروتراپی، امواج فراصوتی و تمرینات ویژه می‌تواند به کاهش درد، بهبود حرکت و تقویت عضلات کمک کند.

درمان دارویی:

ضدالتهاب‌ها غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک که به عنوان ضدالتهاب و دردسرا مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند التهاب و درد مفصلی را کاهش دهند.

مکمل‌های غذایی:

برخی مکمل‌های غذایی مانند گلوکوزامین و کندروئیتین می‌توانند به بهبود سلامت مفاصل و کاهش علائم آرتروز کمک کنند. قبل از استفاده از هرگونه مکمل غذایی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

استئروئیدها:

در موارد شدیدآرتروز و آرتریت، استفاده از استئروئیدها مانند پردنیزولون ممکن است برای کاهش التهاب و درد مفصلی تجویز شود. این داروها معمولاً در موارد محدود و زمان کوتاه مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا مصرف بلندمدت آنها ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشد.

داروهای تقویت کننده غضروف:

برخی داروها مانند گلوکوزامین و سلنیوم به منظور تقویت غضروف و بهبود عملکرد مفصل ممکن است توصیه شوند.

داروهای ضدروماتیسمی:

در برخی موارد آرتروز و آرتریت همراه با التهابات روماتوئیدی، داروهای ضدروماتیسمی مانند متوترکسات، سولفاسالازین و لفلونامید ممکن است تجویز شوند.

درمان جراحی:

در موارد شدید و وقوع خراش‌های جدی در مفاصل، جراحی ممکن است لازم باشد تا بخشی از مفصل تعویض شود. جراحی تعویض مفصل می‌تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل کمک کند.